مقاله درمورد میدان مغناطیسی زمین
دید کلی
در هر نقطهای در نزدیکی سطح زمین ، عقربه
مغناطیسی آویزان از رشته یا واقع روی یک نقطه
به ترتیب خاصی سمت گیری میکند (تقریبا در جهت شمال به جنوب).
این واقعیت مهم به این معنا است که زمین میدان
مغناطیسی ایجاد میکند، مطالعه میدان مغناطیسی زمین
برای مقاصد عملی و علمی از اهمیتی اساسی برخودار است.
از زمانهای قدیم ، قطب نماها ، یعنی وسایلی بر
اساس استفاده از میدان مغناطیسی زمین برای
سمت گیری نسبت به چهار جهت اصلی ، بکار گرفته
میشدند. قطب نمای مرسوم شامل یک عقره مغناطیسی
و یک صفحه مدرج است و در جهت یابیها کاربرد وسیعی دارد.
قطبهای مغناطیسی زمین
مغناطیس زمین
پیرامون زمین را میدان مغناطیسی که ماینوتسفر
یا مغناطو کره نامیده میشود احاطه نموده است.
باید توجه داشت که نقاط به هم رسیدن خطوط
میدان مغناطیسی روی سطح زمین قرار ندارد،
بلکه قدری از آن پایینتر هستند. همچنین قطبهای
مغناطیسی زمین با قطبهای جغرافیایی آن منطبق
نیستند. محور میدان مغناطیسی زمین ، یعنی
خط مستقیمی که از هر دو قطب مغناطیسی میگذرد،
از مرکز زمین نمیگذرد و از اینرو قطر زمین نیست.
مغناطو کره توسط دو عامل مشخص میشود:
انحراف مغناطیسی و شیب مغناطیسی.
انحراف مغناطیسی عبارت است از زاویه انحراف
عقربه مغناطیسی از نصف النهار جغرافیایی مورد نظر.
خطوط واصل نقاط دارای انحراف مغناطیسی مساوی
که خطوط هم گوشه نام دارند، در جنوب و شمال
قطبین مغناطیسی که مخالف قطبین جغرافیایی است،
همگرا می شود. برخی از محققان ، عدم تطابق
قطبهای مغناطیسی و جغرافیایی را به توزیع نایکنواخت
خشکی و آب در زمین توجیه مینمایند.
شیب مغناطیسی عبارت است از زاویه میان عقربه
مغناطیسی نسبت به افق (در نیمکره شمالی
سر شمالی عقربه و در نیمکره جنوبی عقربه
به افق متمایل می شود). ضمن حرکت از استوا
به سوی قطبین ، شیب مغناطیس افزایش می یابد.
خط واصل نقاط دارای شیب صفر استوای مغناطیسی
نام دارد . استوای مغناطیسی ، استوای جغرافیایی
را در دو نقطه، یکی با ۱۶۹˚ طول شرقی و دیگری
با ˚۲۳ طول غربی به جنوب و در نیمکره شرقی به شمال
منحرف می گردد. در قطبین مغناطیسی شیب به ˚۹۰ می رسد.
تعداد صفحات : ۱۸
فرمت فایل : word
حجم فایل : ۱۰۵kb
میدان مغناطیسی زمین