مقاله دستورالعمل کشوری فلج اطفال ایران
تعریف فلج اطفال :
فلج اطفال یک عفونت حاد ویروسی با دامنه ای
متغیر از عفونت بدون علامت تا مننژیت آسپتیک، فلج و مرگ است .
عامل بیماریزا :
ویروس وحشی پولیواست که در سه تیپ ( ۱و۲و۳)
می تواند سبب ایجاد بیماری شود . از بیماران فلجی
در اکثر اوقات نوع ۱ ویروس جدا می شود . نوع ۳
کمتر از نوع ۱ شایع بوده و نوع ۲ از حداقل موارد جدا
می شود . نوع ۱ مسئول اغلب اپیدمی هاست
و اغلب موارد پولیو ناشی از واکسن را نوع ۲و۳ باعث می شوند .
اپیدمیولوژی :
وقوع :
موارد تک گیر و اپیدمی ها اکثرا” در تابستان
و پائیز رخ می دهند . فلج اطفال در هر سنی ممکن
است اتفاق افتد ولی بیشتر بیماری کودکان و
نوجوانان است . بهبود استانداردهای زندگی می تواند
موجب بروز بیماری در سنین بالاتر در افرادی شود
، که در کودکی به ایمنی ناشی از عفونت دست
نیافته اند . در جاهایی که ویروس پولیو شایع است ،
پادتن علیه سه نوع ویروس ، از طریق بیماری خفیف
یا عفونت بدون علامت در سنین زیر ۵ سال بوجود می آید .
متعاقب ابتلاء به یک نوع ویروس فلج اطفال ،
ایمنی نسبت به آن نوع برای تمام عمر کسب
میشود ولی مصونیت متقاطع بین سه نوع ویروس
فلج اطفال وجود ندارد و بهمین علت فرد مبتلاء به
فلج اطفال را بهنگام ابتلاء به بیماری باید واکسینه نمود .
مخزن :
تنها مخزن ویروس ، انسان است . در
محیط غیرزنده درمدت کوتاهی از بین می رود .
راههای انتقال :
در مناطقی که وضعیت بهداشتی آنها در سطح
پائینی است ویروس معمولا” از طریق مدفوعی –
دهانی سرایت می کند . در جاهایی که وضعیت
بهداشتی مطلوبی دارند ، انتشار از طریق تنفسی
است . ویروس در مدفوع آسانتر و طی مدت زمان
طولانی تری نسبت به حلق قابل جداسازی است .
دوره نهفتگی :
عموما” ۱۴-۷ روز در موارد فلجی است
ولی از ۳۵-۳ روز نیز گزارش شده است .
دوره سرایت :
دقیقا” شناخته شده نیست.درهر دو فرم فلجی
و بدون علامت ، وجود ویروس فلج اطفال را می توان
ظرف ۳۶ ساعت پس از بروز عفونت ، در حلق و یا
پس از ۷۲ ساعت ، در مدفوع اثبات نمود . ویروس
حدود ۱ هفته از حلق و ۶-۳ هفته همراه با مدفوع
دفع می شود . مبتلایان از حدود یک هفته
پیش از بروز علائم عامل آلودگی هستند .