مقاله در مورد عملکرد کرم های ضدآفتاب
عملکرد کرم های ضد آفتاب
صنایع آرایشی از اکسیدهای غیرآلی، نظیر اکسید
روی و تیتانیم، استفاده میکنند، اما استفاده از این
اکسیدها به علت خاصیت سفیدکنندگی روی پوست
محدود است. سفیدی به طور مستقیم با پخش نور
رابطه دارد. به طور کلی با کاهش اندازه ذرات، شاهد
افزایش جذب نور ماوراء بنفش توسط ذرات (به علت
عبور کمترِ اشعهها از بین ذرات) و کاهش پدیده
سفیدی (به علت کاهش پدیده پخش نور) هستیم.
بهتازگی روشهای گوناگون برای تولید نانوذرات،
توسعه یافته و بر صنعت کرمهای ضدآفتاب اثر گذاشتهاند.
۱. سفیدی
وقتی ماده نوردهی شود، پدیدههای زیر دیده میشوند:
شکل ۱: شِمای نور عبوری و انعکاسیافته از یک لایه نازک
۱. عبور نور که منجر به گذشتن آن
از ماده بدون هیچ تأثیر متقابلی است؛
۲. نورِ نافذ که منجر به پخش نور میشود؛
۳. انعکاس نور از سطح، مانند آنچه در آینه رخ میدهد؛
۴. انعکاس نفوذی که منجر به پخش نور از سطح میشود.
در شکل ۱ پدیدههای گفتهشده نشان داده شدهاند.
اثر سفیدی ناشی از پخش نور به وسیله
ذرات ــ برای مثال در کِرِمها ــ است. بنابراین،
برای کاهش سفیدی باید میزان نور پخششده را کم کرد.
۲. پخش نور و اندازه ذرات
شدت نور پخششده به وسیله یک تکذره،
تابعی از اندازه ذره است. همانطور که در شکل
۲ بهروشنی مشاهده میشود، با افزایش اندازه ذرات،
نور مرئی به علت برخورد با ذرات پخش میشود
و با برگشت نور به چشم، ذراتْ سفید دیده میشوند.
بنابراین، برای کاهش تأثیر سفیدی، کاهش
اندازه دانه راهی است بسیار مؤثر.
شکل۲: الف. نانوماده نور را بدون انحراف از خود
عبور میدهد، به همین خاطر نسبت به نور شفاف است.
ب. مواد با ذرات در ابعاد میکرومتر نور را پراکنده
میکنند. بنابراین، نسبت به نور مات
و نیمهشفافاند و سفید دیده میشوند.
در شکل ۳ میزان پخش نور بر حسب اندازه
دانه به نمایش درآمده و مشخص است که باافزایش
اندازه ذرات، میزان پخششوندگی نور بیشتر میشود.